alt text

Linda in Tokyo, Japan!

“Mensen zijn niet supergoed in Engels en soms wanneer je in een restaurant zit en vraagt naar een Engels menu, dan geven ze een tekening van hun eten.” Lees Linda’s verhaal hier!

  • Avontuur
  • Reizen
  • Stage
  • Buitenlandse stage
  • Azië
  • Japan
naar blogs

Wat was het eerste wat je dacht toen je in Tokyo aankwam?

Het was erg schoon en mooi eigenlijk, alles voelde erg schattig en burgerlijk.

Wat was het meest shockende verschil tussen Nederland en Tokyo?

Expres genegeerd worden als vrouw zijnde: tijdens meetings praten mannen dwars door mij heen in het midden van mijn zin om dingen te discussiëren die niet van belang waren of om de conversatie over te nemen.

Heb je ooit heimwee gehad? Hoe ben hiermee omgegaan?

Bijna nooit, ik skype veel met mijn vrienden en familie in Nederland.

Voel je je thuis in Tokyo? Waarom (niet)?

In het begin wel; ik zie er Aziatisch uit en ik begrijp de cultuur, keuken en landschappen. Het is nog steeds superspannend om nieuwe plekken te ontdekken. Doordat ik de taal niet spreek en geen local ben realiseer ik me wel dat ik nooit deel van deze maatschappij zal worden. Vooral in Japan, waar de cultuur erg ‘wij’ versus ‘zij’ is, en ik niet zo bij de ‘wij’ pas.

Geef ons tips met wie je bevriend moet raken in het buitenland? De Russen? De Ieren? De Chileens?

Ik woon in een deel waar heel veel expats leven. In Tokyo ontmoet ik ze tijdens evenementen, soms voelt het als wedstrijd welke socialite de gekste vriend mee kan nemen. Heel veel leuke mensen maar je wil ze niet in je huis hebben. Ik ben ook begonnen met aerial hoop en sporten in het park en heb via deze weg ook superleuke mensen ontmoet.

Mensen ontmoeten is altijd moeilijk in grote steden, vooral als je de taal niet spreekt. Maar er zijn gelukkig veel Facebookgroepen voor internationals en uitgaan helpt ook! Probeer vooral vrienden te worden met Japanners, zij staan er meer open voor. Na een avond dansen wil iedereen ramen eten: het perfecte moment om vrienden te maken!

Beschrijf de inwoners van Tokyo in drie woorden.

Verschillend, verlegen (in het begin), outgoing (als ze je vertrouwen).

Was er een bepaald soort eten dat je niet kon handelen?

Hmm, ik denk het niet! Japans eten is best zacht binnen de Aziatische keuken. Iedereen houdt van sushi en ik ben nog nooit iets tegengekomen dat ik echt niet lekker vond.

Wat heb je geleerd van je ervaring in het buitenland? Was het de geliefde community die je leuk vond? De goedkope cocktails? De prachtige natuur? Of was je ervaring minder dan verwacht? Details, we willen details.

Taxi’s zijn erg duur in Japan, dus ik probeer vaak te fietsen. Daarnaast, als je echt de eigenaardigheid van het land wil ontdekken, bezoek dan de cafés! Tokyo heeft uilencafés, konijnencafés, kattencafés… Er is ook een ‘maid café’ waar meiden in schoonmakerskostuums dansen. Het grappigste is dan om de bezoekers te bekijken: business mannen van 40+ die alle danspasjes uit hun hoofd weten en actief meedansen!

Mensen zijn niet supergoed in Engels, soms wanneer je in een restaurant om een Engels menu vraagt dan geven ze je een tekening van hun eten. Ook is er een Pokémon centrum dat je echt MOET bezoeken als je een Pokémon fan bent!

Het maakt echt niet uit waar ik ben, er zijn altijd wel plaatsen in een cultuur en land waar mensen dezelfde ideeën en values als ik hebben. Ik was nogal verlegen in het begin, niet erg vocal zijn, om te voorkomen rude of disrespectful te zijn. Al gauw leerde ik dat wanneer je juist praat, zijn er altijd mensen die langskomen om te horen wat je te zeggen hebt – en als je geluk hebt, zullen ze je visie zelfs aanvullen.