Iris tijdens haar stage in Toronto
"Heel gek, maar het eerste wat ik voelde is dat ik een thuis gevoel kreeg. Ik weet nog dat ik uit het raam keek vanuit het vliegtuig en ik niet kon wachten om Canada te zien."
- Avontuur
- Reizen
- Stage
- Buitenlandse stage
- Noord Amerika
- Canada
Hey! Waar kom je vandaan? Waar studeer/leef/werk je?
Hoi! Ik ben Iris en ik kom oorspronkelijk uit Haarlem en ik studeer communicatie in Leiden. Ik had besloten om stage te lopen in het buitenland. Want wanneer krijg je die kans nou? Ik ben een marketing en communicatie stagiair in Toronto!
Wat was het eerste wat je dacht toen je in Canada aankwam?
Heel gek, maar het eerste wat ik voelde is dat ik een thuis gevoel kreeg. Ik weet nog dat ik uit het raam keek vanuit het vliegtuig en ik niet kon wachten om Canada te zien. Ik kreeg er een heel fijn gevoel bij. Toen ik eenmaal in Toronto was aangekomen, moest ik de eerste week enorm wennen aan de grootte van de stad. Het voelde alsof ik in een film zat. Heel gaaf is dat! Ik ben nog steeds een groot fan van alle grote gebouwen als ik ze zie.
Wat was het meest shockende verschil tussen Nederland en Canada?
De mensen. De mensen vind ik persoonlijk zijn heel anders hier. Mensen zijn meer gereserveerd. In Nederland vind ik iedereen toch wel meer vrij nuchter en heel direct. Dat is hier wel een beetje anders. Alles is of heel geweldig of echt verschrikkelijk. Een beetje overdreven soms. Maar ik was er wel snel aangewend. Weet daarbij niet of het helemaal mijn mensen zijn, maar dat is oké.
Hoe ziet je dagelijkse werkdag eruit?
Ik werk van maandag tot vrijdag, van 9 tot 5. Iedereen in mijn bedrijf houdt zich ook strikt aan deze tijden. Soms hebben we een wijnfeestje op de vrijdagmiddag, die begint dan om 4 uur maar die eindigt dan ook om 5 uur. Terwijl als dit in Nederland zou gebeuren het soms wel tot in de late uren door kan gaan. Dus daar moest ik ook even aan wennen.
Hoe is de werksfeer bij jouw stagebedrijf?
De sfeer is informeel maar ook wel formeel. We hebben bijvoorbeeld een dresscode, op vrijdag mag je alleen je spijkerbroek dragen en op andere dagen niet. Iedereen is heel aardig en behulpzaam. Ik werk met alleen maar vrouwen, dus dat is ook wel een andere sfeer dan alleen maar met mannen of gemengd.
Heb je ooit heimwee gehad? Hoe ben je hiermee omgegaan?
Ik ben heel eerlijk, maar nee ik heb (nog) geen heimwee gehad. Er zijn zeker wel hobbels op de weg geweest, maar ik heb nooit gedacht ik wil nu naar huis toe. Tuurlijk mis je wel je familie en vrienden, maar ik denk dan bij mezelf: ik weet dat ik toch ooit wel weer terug ga, dus kan er nu maar het beste er van maken. En ik heb ook heel vaak geluksmomentjes, dan geniet ik intens van kleine dingen. Zoals in de zon lopen over een brug hier, of wanneer er sneeuw is gevallen. Dan geniet ik echt!
Ik heb wel eerder in het buitenland stagegelopen en toen had ik wel enorme heimwee en dat is echt niet leuk. Ik ben toen ook eerder naar huis gegaan. Ik denk dat ik er toen nog niet aan toe was. En nu wel, dus als ik een tip mag geven. Vraag jezelf echt af, kan ik dit alleen aan? Want daar komt het vaak wel op neer. Je leert jezelf enorm kennen en dan is het wel fijn als je jezelf kan vertrouwen en blij bent met wie je bent. Als je dat weet, dan komt het hoe dan ook goed! En ga er gewoon voor, twijfel niet te veel en denk niet te veel na over alles.
Voel je je thuis in Canada? Waarom (niet)?
Dit vind ik een lastige vraag, ergens wel omdat ik wel merk dat ik mij vrij voel. Maar ook weer niet want ik heb hier niet mijn familie en vrienden. Wellicht als die hier ook allemaal zouden wonen dat het dan anders was geweest. Maar ik heb het wel naar mijn zin hier. Mijn stage begint nu wel een beetje in een sleur te komen, ik leer veel en ik doe ook heel veel. Maar het is niet he bedrijf waar je vrienden maakt en ik ben dat vaak wel gewend. Dus ga ik nu op andere manieren vrienden maken. Ze hebben hier veel meetup groups, dus dat is wel een leuke manier om nieuwe mensen te leren kennen. Ik raad dat ook sterk aan als je alleen naar Toronto gaat. Schrijf je in en ontmoet nieuwe mensen!
Is er een typisch lokaal gerecht dat je ECHT niet kan eten (of juist heel lekker vindt)?
Ehm nee er is hier niet echt een typisch gerecht, er is wel natuurlijk maple syrup en ik dacht dat ik dat heel lekker zou vinden. Maar dat was niet zo haha. Het is heel zoet, maar het is niet helemaal mijn ding.
Geef ons tips over met wie je bevriend moet raken in het buitenland. De Russen? De Ieren? De Chileense?
Je verwacht het misschien niet, maar Toronto is heel divers. Je ziet meer Aziatische mensen dan echt Canadezen. Iedereen is heel erg aardig, maar ik kan niet echt een tip geven op wat voor soort mensen je moet richten. Ik had vorige week een date met mijn kano gids, die Canadees en Portugees was. Het gaat er gewoon om, welke mensen ontmoet je en met wie kan je het leuk vinden. En dan maakt het mij niet uit welke afkomst je hebt. Gister heb ik bijvoorbeeld een Oekraïense meid ontmoet. Het is maar net wie je tegen komt.
Beschrijf de inwoners van Canada in drie woorden.
Divers, aardig en gastvrij.
Wat heb je geleerd van je ervaring in het buitenland? Was het de geliefde community die je leuk vond? De goedkope cocktails? De prachtige natuur? Of was je ervaring minder dan verwacht? Details, we willen details!
Wat ik geleerd heb is wat ik hiervoor ook zei, als je alleen naar het buitenland ga dan ga je het ook echt alleen doen. Je moet zelf op mensen stappen, je moet er zelf wat van maken. En ik vind dat je daar wel echt in groeit. En dat is super kostbaar. Je leert jezelf heel goed kennen en dat is heel mooi vind ik.
Zelf ben ik een enorme natuur fan, dus het eerste wat ik wilde weten hoe ik in de grote natuur terecht kon komen. Ik ben toen naar Morningside park gegaan en ik kwam daar dan helemaal tot rust. Daar kan ik echt van genieten. En de stad is weer heel gaaf omdat er altijd wat te beleven is! Maar niemand gaat je hand vasthouden, je moet het zelf doen. En dat is soms lastig maar ook heel vet als je het dan ook echt doet. Mijn verwachten zijn anders ingevuld met de verwachtingen die ik had. En zeker niet minder, juist meer dan alles. En ik denk dat ik het nog meer ga realiseren als ik weer terug ben in Nederland. Maar iemand vanuit Nederland zei laatst tegen mij: you are living the dream! En toen dacht ik bij mezelf, ja dat klopt wel echt! Dus ik realiseer het mij ook wel echt! Ik zou zeggen ik raad het iedereen aan, maar dan zou ik liegen. Want dit is denk ik niet voor iedereen weg gelegd. Je moet er klaar voor zij en je moet het wel echt heel graag willen!