Maarten tijdens zijn tijd in Edinburgh

Iedereen hier is gewoon een beetje beleefder, en vreemden, meestal mensen die je ergens een drankje serveren, vinden het leuk om met je te praten. Ze willen weten hoe je dag verloopt, wat je allemaal van plan bent en of je ze een goede recensie geeft op Yelp.

Een ander ding dat ik heb opgemerkt, wat misschien klein lijkt, is dat er in Edinburgh bijna geen vuilnisbakken zijn als je er een nodig hebt. Mijn jaszakken worden meestal een aantal minuten gevuld met wikkels en andere stukjes plastic, wat me eraan herinnert dat ik beter moet gaan eten.

Geen heimwee hebben is geen aanval

Ben niet echt iemand die heimwee krijgt, ik probeer wel vaak genoeg te Skypen met mijn familie (wat voor mij ongeveer eens in de anderhalve maand is) en app bijna dagelijks met mijn vrienden thuis. Ik kreeg wel een wee (heel Schots om te zeggen) beetje heimwee toen ik hier mijn eerste knipbeurt kreeg. De vrouw was heel aardig en ze had een papegaai, maar mijn kapper thuis begrijpt mij gewoon. Het zal een eeuwigheid duren om dat vertrouwen opnieuw op te bouwen.

Ik voel me heel erg thuis in Edinburgh en dat is waarschijnlijk de reden dat ik hier geen heimwee heb. Ik krijg daar alleen wel een beetje schuldgevoel over omdat het lijkt alsof ik me zo wel zou moeten voelen. Het is het ding waar iedereen je naar vraagt ​​en om mensen te vertellen dat je geen heimwee hebt, voelt bijna als een persoonlijke aanval op hen. Dat ik geen heimwee heb betekent niet dat ik je niet mis. Mam.

Word vrienden met je lokale onafhankelijke barista's. Ze kunnen je niet alleen goede koffie serveren (soms ook eten!), maar barista's hebben vaak ook interesse in kunst, literatuur en marihuana, dus je hebt altijd wel iets om over te praten. Of, als je niet geïnteresseerd bent in koffie (wat?), doe dan hetzelfde op een plaats naar keuze.

Echte Edinburgh-stijl

Beschrijving in drie woorden: Miserabilist barry pals.

Er is hier geen eten dat ik niet zou eten. Ik herinner me dat ik mijn eerste Canadese Thanksgiving met een paar klasgenoten had gevierd en ik kon niet geloven hoe vól ik zat na die ervaring. We zaten gewoon te eten en te eten, en dan kwamen mensen met meer eten en aten we nog meer en dat was geweldig.

BBQ versus Arthur's Seat

Er is helaas niet zoiets als een goedkope cocktail hier, maar JA, de natuur is overweldigend, op de best mogelijke manier. Ik woon ergens tussen de Meadows en Holyrood Park, wat betekent dat ik ongeveer een half uur kan lopen en mezelf dan opeens vind tussen mensen die barbecuen of het gratis golfterrein gebruiken, of ik kan een half uur de andere kant op lopen naar de top van Arthur's Seat.

Ik beklom Arthur's Seat op mijn eerste dag hier. Eenmaal boven werd aan de andere kant van de stad een enorme regenwolk zichtbaar die snel naar ons toe kroop. Verschillende toeristen om me heen werden giechelig, omdat we wel in waren voor wat slechter weer en we het toch niet zouden halen om op tijd beneden te komen. We keken elkaar allemaal aan en knikten met onze hoofden. We hoefden niets te zeggen, want we wisten het allemaal. We zouden het samen, nat, overleven.

De regen duurde misschien 4 minuten en was slechts een beetje motregen.

Ik veegde mijn bril af aan mijn shirt, hees mijn rugzak op mijn schouders en begon aan de tocht naar beneden.

Mijn ervaring die dag, hetgeen ik heb geleerd, is dat ik misschien, misschien, soms een beetje dramatisch kan zijn.

Maak je eigen ervaringen

Mijn leven wordt gevormd door de mensen die ik heb ontmoet, door de mensen met wie ik samenwoon en de mensen met wie ik een klas deel. Ik zou je niet aanraden hetzelfde te doen omdat deze van mij zijn, vind je eigen vrienden. Maak je eigen ervaringen. Je kunt het. Ik weet dat je het kan. Neem wat extra vitamine D-supplementen, ga naar buiten, loop of fiets overal, drink heerlijke koffie, probeer de (vegetarische) haggis, drink wat whisky, drink een paar Tenements, bestel Chinees eten, kijk naar Trainspotting, zet op pauze, zet ondertiteling aan, kijk weer verder. Genieten.