Marianne tijdens haar stage in Nederland

Hey! Waar kom je vandaan? Waar studeer/leef/werk je?

Mijn naam is Marianne, ik ben een marketing student uit Antwerpen en loop op dit moment stage in Rotterdam.

Wat was het eerste wat je dacht toen je in Nederland aankwam?

"Waar de f*ck heb ik mijn ticket nou gelaten". Nederland heeft een heerlijk systeem waar je je ticket moet scannen om het treinstation te kunnen verlaten en ik heb dan weer zo’n gewoonte om mijn ticket diep in mijn tas weg te stoppen nadat ze gecontroleerd zijn. Geweldige combo moet ik zeggen! Tijdens de eerste 5 minuten zat ik dus op mijn knieën met alle inhoud van mijn tas op de vloer, op zoek naar dat ene verrekte kaartje waarmee ik het station kon verlaten.

Wat was het meest shockende verschil tussen België en Nederland?

Hoe serieus ze het fietsen hier nemen! Ik fiets iedere ochtend naar mijn werk en ik neem mijn tijd om ervan te genieten en te kijken naar de prachtige omgeving. Nederlanders doen dit niet, die vertrekken liever 10 minuten te laat om vervolgens de tijd goed te maken op hun fiets. Zo daar was ik dan, helemaal relaxed, toen een moeder met twee kinderen en wat boodschappen mij bijna ondersteboven reed. Zero chill. Ik wist dat Nederlanders alles doen op de fiets en daarom dacht ik dat ze er heel relaxed en vriendelijk over deden maar nee hoor. Ain’t nobody got time for that. Je fietst tot je er bij neervalt.

Heb je ooit heimwee gehad? Hoe ben je hiermee omgegaan?

Niet zozeer heimwee, maar ik voel me soms wel heel Belgisch. Ik heb me nooit echt Belgisch gevoeld, totdat je in een ander land gaat wonen en de verschillen met jouw eigen cultuur begint te merken. Ik werd er altijd blij van om een beetje Vlaams op te vangen, via de radio of van toeristen. Het geeft je een raar gevoel van trots van YEAH, dat is MIJN taal.

Ik was aan het werk toen de aanvallen in Brussel gebeurden. Het was echt heel raar om zelf zoveel mensen te kennen die in Brussel wonen en werken, om te vrezen voor hun leven en om te rouwen om de slachtoffers terwijl het leven in Nederland zich daarentegen weer heel snel oppakt. Het is op momenten als deze dat je echt voelt dat je niet in je eigen land bent.

Voelde je je thuis in Nederland? Waarom (niet)?

Ik voel me thuis op een zekere hoogte - dat ik het gevoel heb dat ik hier zeker kan leven... Maar mijn thuis zal voor altijd mijn thuis blijven.

Geef ons tips over met wie je bevriend moet raken in het buitenland. De Russen? De Ieren? De Chileense?

Ik ben de hele dag omringd door Nederlanders en ik kan ze zeker aanraden. Zodra je gewend bent aan hun soms botte directheid en het feit dat ze wel de hele dag door over geld kunnen lullen… Zijn ze eigenlijk echt leuke en gezellige mensen om mee te hangen. Natuurlijk is het ook altijd goed om bevriend te raken met de Belgen!

Beschrijf de inwoners van Nederland in drie woorden.

Gezellig, gezellig, gezellig. 

Wat heb je geleerd van je ervaring in het buitenland? Was het de geliefde community die je leuk vond? De goedkope cocktails? De prachtige natuur? Of was je ervaring minder dan verwacht? Details, we willen details! 

Ik moest eerst wel erg wennen aan hoe direct de mensen hier zijn. Ik ben zelf, voor een Belg, best wel direct en houd geen blad voor mijn mond maar het was niks vergeleken met de Nederlanders. De organisatiecultuur is ook heel anders. Ik ben er niet aan gewend dat collega’s op lekkers trakteren voor hun verjaardag of dat ik met mijn baas moet praten via WhatsApp. Vooral tijdens mijn eerste weken, toen ik nog niemand kende was dit best geruststellend en ik voelde me hierdoor snel thuis. Ik ben best wel gaan houden van de directheid en hartverwarmende cultuur van de Nederlanders hier!

Zodra ik mijn eigen idealen overboord gooide en dingen begon te bekijken vanuit hun perspectief, ging het allemaal een stuk beter. Wat in mijn land gezien zou worden als een "gebrek voor persoonlijke grenzen" was het hier juist normaal interesse hebben in elkaars leven buiten werk. Wat ik altijd zag als arrogantie was eigenlijk alleen maar zelfzekerdheid (en volume. Man, Nederlanders zijn luid!). En hun gebrek aan culinaire hoogstand (ik bedoel, gefrituurd eten uit een automaat/muur trekken en volwassen die chocoladevlokken eten is niet bepaald wat je zegt tof eten) is eigenlijk een samensmelting van verschillende culturen. Ik heb hier het beste Vietnamese eten ooit gehad! Dus ja, het zijn zeker de mensen, gemeenschap en cultuur welke mijn verblijf in Nederland zo geweldig hebben gemaakt!