Nancy tijdens haar tijd in Mexico

Hey! Waar kom je vandaan? Waar studeer/leef/werk je?

Mijn naam is Nancy, ik ben geboren in de V.S. en in 1992 geïmmigreerd naar Nederland. In de lente van 1979, toen ik 18 jaar oud was, vertrok ik met een groep van zo’n 20 studenten en één van mijn professoren voor mijn eerste buitenlandse ervaring. We gingen voor 3 maanden naar Xalapa, Mexico, in de provincie Veracruz.

Wat was het eerste wat je dacht toen je in Mexico aankwam?

Ik kan me de eerste trip naar Mexico nog nauwelijks herinneren, toch kan ik me wel het gevoel van avontuur herinneren. Dat gevoel van zelf op reis gaan, nieuwe geuren, geluiden en ervaringen ontdekken. Ik kreeg een kamer in een gasthuis samen met vriendin Carolyn (zij werd later universiteitsprofessor Spaans), bij een oudere vrouw (van rond de 50) die onze maaltijden verzorgde en onze was deed.

Wat was het meest shockende verschil tussen Nederland en Mexico?

Ik herinner me nog de eerste keer dat wij onze huisbazin ontmoette en ze de huisregels aan het opratelen was in het Spaans. Natuurlijk dacht ik het allemaal wel te snappen, gezien het feit dat ik mijn hele lagere en middelbare school al Spaans had geleerd en top cijfers behaalde op de universiteit. Nou, wij moesten hard lachen aangezien wij geen woord snapten van wat ze nou zei! Wat was het grote verschil tussen mijn thuis en Jalapa? Mexico heeft een warm klimaat en er wordt meer geleefd op straat. Ik herinner me ook dat het eten heel anders was en niet altijd even herkenbaar. Ik had als een strikte vegetariër vooral een uitdaging aangezien de typische Mexicaan geen idee had waarom je geen vlees zou willen eten. Dus elke morgen riep de huisbazin maar naar boven: "Hoe wil je je eieren?".

Heb je ooit heimwee gehad? Hoe ben je hiermee omgegaan?

Om eerlijk te zijn had ik, voor wat ik me herinner, geen tijd om heimwee te hebben. Daarnaast was het ook zo dat aan het einde van 70’s er nog lang niet zoiets bestond als Facebook of Internet. Het bellen of de lange afstand was toen een big deal. Vandaag de dag is het een stuk gemakkelijker om contact te houden met het thuisfront. Ik had het geluk om met een groep studenten te zijn van dezelfde universiteit, waardoor we veel dingen samen konden doen. We hadden elke ochtend Spaanse les tot ongeveer 12 uur ‘s middags en daarna waren we vrij om te ontdekken en relaxen. We hadden ook genoeg tijd om te reizen.

Voelde je je thuis in Mexico? Waarom (niet)?

Ik heb zoveel genoten van mijn ervaring dat ik mij in het derde leerjaar in 1981 weer inschreef en terug ging. Dit keer ging ik voor een trimester naar Merida, Mexico, in de provincie Yucatan. Dit keer leefde ik in mijn eentje samen met een familie met vier kinderen en een vrouwelijke knecht in haar tienerjaren, zij had een Mayaans Indiase achtergrond.

De eerste ervaring met het gasthuis en het hebben van een kamergenoot maakte het een stuk makkelijker om geen heimwee te krijgen. Deze tweede keer met een familie, voelde ik mij een stuk minder vrij om mijn eigen ding te doen en was ik ook meer afhankelijk van mijn gast-familie. Toen in 1979-1981, voelde ik mij zeker thuis in Mexico. Het leven was daar rustig en heel veilig. De mensen waren warm en gastvrij. We waren ons bewust van de verschillen in klasse en ras, ook aangezien ik van een bevoorrechte achtergrond kwam.

Geef ons tips over met wie je bevriend moet raken in het buitenland. De Russen? De Ieren? De Chileense?

Nou, tijdens de eerste trip om te studeren in Mexico, raakte ik bevriend met een violist uit Peru uit het Jalapa filharmonisch orkest. De jongemannen in Mexico waren vooral geïnteresseerd in de jonge vrouwen van het buitenland maar we moesten uitkijken voor de ‘macho’ cultuur. Iets wat heel leuk was, was dat mijn vriend met de viool op een avond samen met groep van andere muzikanten mij, buiten ons raam, op een serenade trakteerde. Onze huisbazin was erg conservatief; dus ze wilde dat wij als jonge dames niet naar buiten keken of ze aan gingen moedigen!

Beschrijf de inwoners van Mexico in drie woorden.

Vriendelijk, Open, Eerlijk

Wat heb je geleerd van je ervaring in het buitenland? Was het de geliefde community die je leuk vond? De goedkope cocktails? De prachtige natuur? Of was je ervaring minder dan verwacht? Details, we willen details!

Het hielp me om een betere kijk op de wereld te ontwikkelen, vooral om naar een ontwikkelingsland te gaan en om een echte vaardigheid te ontwikkelen in een tweede taal. In dit deel van Mexico is er een rijke geschiedenis van de Mayaanse en Azteekse cultuur, dus er was zeker genoeg om te zien en ervaren. Ook hebben wij genoten van een bezoek aan een klein Indiaas dorp, waar de mensen nog steeds actief hangmatten met de hand maakten. En natuurlijk was het toen ook populair om met de bus richting de Guatemalaanse grens te gaan naar het dorp Oaxaca en naar het strand van Puerto Escondito.

Ook gingen we naar een plek aan de kust, Playa del Carmen dat in de vroege 80’s nog best onbekend was. Dan is er nog Mexico City, een gigantisch en uitbundig metropolis, waarvan ik me nog herinner dat ik een twijfelachtige soep geserveerd kreeg en na afloop hoorde dat het gemaakt was van Stierenballen, de droom van elke vegetariër!

Naar het buitenland gaan is een levensveranderende ervaring! Ga ervoor!

Abroad Internships Update: is Mexico veilig?

We vroegen het Alejandra, een Mexicaanse inwoner die op dit moment studeert in het Verenigd Koninkrijk. "Het hangt er erg vanaf waar je naartoe gaat, ik zou het bijvoorbeeld niet aanraden om naar steden te gaan dichtbij de grens met de V.S.. Meestal is het zo dat wanneer je naar Mexico gaat om iets te doen, je je daar aan vast moet houden en dan komt alles goed. Ga 's nachts vooral niet alleen naar buiten en vermijd bepaalde buurten in alle grotere steden. Mocht je naar de stad gaan, raad ik Guadalajara en Mexico City aan, de twee grootste steden. De steden hebben veilige gebieden, een hoop bedrijven, veel dingen om te zien en goed openbaar vervoer!"